Cennetin Bahçesi

Kendi yüreğine sor ve düşün… Allah niçin ”Elçiler arasında ayrım yapmayın” dedi?

Sonra şunu sor ve bir daha düşün… Allah niçin peygambere ”Dediki, bende sizler gibi bir insanım.” diye emretti?

Şunu da düşün… Allah niçin ”O, melekleri ve peygamberleri Rabler edinmemizi emretmez. Siz, müslüman olduktan sonra, size küfrü mü emredecek?” diye soruyor?

Ve yine de… Allah niçin ”Hiçbir insana yakışmaz ki, Allah kendisine kitap, hikmet ve peygamberlik versin de sonra o, insanlara ”Allah’ın huzurunda bana da kullar olun” desin! O ancak okuduğunuz şu kitaba göre rabbaniler olun! der.” diye açıkladı?

Şimdi. Bunları düşün.

“Peygamberimiz de bizler gibi bir insandı. Tek farkı Rabbimizin ona kitabı vahiyetmesi.” dediğimde bana ”Peyqambere hakaret ediyorsun” diyorsun ya… ”Hayır. Bizler gibi bir insan olamaz. O çok büyük üstün vasıflara sahip olan bir peyqamberdir.” diyorsun ya… Hangimizin söylediği Kuran’a uyuyor? Aç Kuran’ı bak. ”Peyqamberimiz ilk peyqamber ya da diğer peyqamberlerden her yönüyle üstün olan bir elçi değildir. Her peygamberin de her insanın da kendine göre diğerlerinden farklı özellikleri olabilir. Biz onların arasında ayrım yapamayız.” dediğimde bana ”Peygamberi itibarsızlaştırını düşürmeyemi çalışıyorsun.” diyorsun ya… ”Hayır. Bizim peygamberimiz en üstün vasıfları olan peygamberdir. Cennetin kapısında ismi yazılıdır. Bizim âlimlerimiz bile İsrailoğlu peygamberlerinden üstündür.” diyorsun ya… Hangimizin söylediği Kuran’a uyuyor? Okuyun Kuran’ı bakın.

Ve şimdi de şunları düşün…

Ben son peygamberin ve tüm gelmiş geçmiş peygamberlerin birer beşer olduğunu söylediğimde, sen niçin illa ki karşı çıkıyorsun? Bu itiraza seni düşüren endişenin kaynağı nedir? Düşün… Böyle şeyler duyduğunda niçin kendini bu kadar rahatsız ve huzursuz hissediyorsun? Düşün… Yanında Rabbimizin ismi yalnız başına anıldığında umurunda bile değilken, peygamberin adı anıldığında neden tuhaf bir irkilme yaşıyorsun ve elini göğüs kafesine götürüp salâvat çekiyorsun? Düşün… Hangisinin adının anılması irkilmene daha layık? Hangisi o gösterdiğin yüreğine daha yakın? Düşün…

Peki ben sadece Rabbimizden bahsettiğimde ve hak yolu bulmada her yardımı O’ndan medet ummamız gerektiğini söylediğimde, sadece O’nun şefaatine nail olmamız gerektiğini belirttiğimde, sadece O’nun vahiyine uymamız gerektiğini hatırlattığımda niçin yüzün ekşiyor ve “Ama peygamber de var. Onun sünnetleri de var. Hadisleri de var. Tefsirleri de var. Geçmiş âlimleri de var. Fıkıhları var, icmaları var, içtihatları var, ilmihalleri var. Peygambermizin şeffatine nail olmakta da var.” diye sayıp duruyorsun? Neden Rabbimizin adını anmam sana yeterli olmuyor da illa ki Onun isminin yanına başka isimler ve Onun kitabının yanına başka kitaplar sıralıyorsun? Sana bunu söyleten neden nedir? Bildiğinden dolayımı? Yoksa sana böyle ezberletildiği için mi? Bilmekmi ve ezberlemekmi! Hangisi sence? Düşün…

Şimdi kendi yüreğine sor ve nefsine cevap ver. Ama lütfen en azından bir kere olsun samimi olarak bana değil, kendine, yüreğine cevap ver. Sen bugüne kadar kaç tane hadis veya fıkıh kitabı okudun? Sonra… Kaç tane Ilmihali baştan sona kadar okudun? Peki… Kaç tane fıkıh kitabı, kaç tane tefsir ve kaç tane içtihattan teferruatlıca haberin var? Evinde, kitaplığında kitap var mı diye sormuyorum, dikkat et… Okuduğun kitapları soruyorum. Samimi ol. Bana odaklanma, kendine odaklan ve tekrarlıyorum bak, iyi düşün. Kuran’ın yanına eklediğin o ortak kitaplardan hakkıyla okuduğun kaç tefsir, kaç icmâ sayfası, kaç fıkıh özeti, kaç hâdis cildi var zihninde?… Hadi say bakalım!

Peygamberimiz ve Rabbimizin yerini iyi belirleyin ikiside yüreğimizden parçalardır.Ne yapacaksan vicdanına sor önce. Ezbere değil, okuyarak anlayarak öğren. Ufkun ummadığın biçimde büyütecek kurana sarıl sonra zaten ne yapman gerektiğini sen bileceksin. Üzerindeki ağırlık hafifleyecek. Sorgulayacaksın, düşüneceksin ve pişman olmayacaksın. Selam üzerinize olsun kardeşimlerim.

Bir önceki yazımız olan anne baba başlıklı makalemizde anne baba hakkında bilgiler verilmektedir.