CEVAP
Yukarıdaki iddiaları icra eden maksatlı değilse, Peygamberi de, sahabeyi de, âlimleri de hakkıyla bilmiyor anlamına gelir. Tevatürden, icmadan, hadis ilminden haberi yoktur. Bilmediği bir şeyi, bir peygamber bir başkasına sorabilir. Bundan da haberi yok. Musa aleyhisselam ulül-azm, büyük bir resuldür. Buna karşın, bilmediği ilimleri öğrenmek için, bir kimseden yardım istediği Kur’an-ı kerimde bildiriliyor. İşte âyet-i kerimeler:
(Ayrıca ikisi [Hazret-i Musa ile arkadaşı], katımızdan kendisine bir rahmet verdiğimiz ve kendisine ilim öğrettiğimiz kullarımızdan birini buldular. Musa ona, sana öğretilen [gayblarla ilgili] ilimden, hakikatı bulmama yardım edecek bir informasyon öğretmen için sana tâbi olmak isterim, dedi. O, Sen benim yaptıklarıma katlanamazsın, esasını bilmediğin bir şeye iyi mi dayanabilirsin?” dedi. Musa, inşallah, beni sabredici olarak bulursun dedi.) [Kehf 65 – 69]
Kitap sahibi bir peygamber, herhangi bir kimseden informasyon almak istediğine nazaran, Peygamber efendimizin Hazret-i Musa’nın tecrübesine istinaden yapmış olduğu tavsiyesine uyması yadırganmamalıdır. Bu hadis-i şerif, Buhari ve Müslim şeklinde dinimizin en kıymetli iki hadis kitabında yer verilmiştir. Bu iki kitaba inanılmazsa, din yıkılmış olur. Bu sebeple bu iki kitabın doğru olmasında İcma hasıl olmuştur. İcma, âlimlerin sözbirliğidir. Eğer İcma’ya inanılmazsa Kur’ana da inanılmaz. Ek olarak namazın iyi mi kılınacağı, namazın farzları, vacibleri, mekruhları, sünnetleri, namazı bozanları Kur’an-ı kerimden idrak etmek mümkün değildir. Daha bir oldukça mevzunun hepsini Peygamber efendimiz açıklamıştır. Resulullah efendimizin açıklaması olmadan bu tarz şeyleri bilmek mümkün değildir.
Medarik tefsirinde, Nisa suresinin (Müminlerin [itikad ve ameldeki] yolundan ayrılan Cehenneme gider) mealindeki 115. âyet bildirildikten sonrasında, (Kitab ve sünnetten ayrılmak şeklinde icmadan da ayrılmak caiz değildir) buyuruluyor. Beydavi’de, aynı âyetin tefsirinde (Bu âyet, icmadan ayrılmanın haram bulunduğunu göstermektedir) buyuruluyor.
İmam-ı Ahmed’in bildirdiği, (Ümmetim dalâlet üstünde sözbirliği yapmaz) hadis-i şerifi de gösteriyor ki, Ehl-i sünnet âlimlerin söz birliği ile bildirdiklerinin hepsi doğrudur.
İbni Sebe diyor ki: Kur’anı toplayan Eshab, ona ilave ve çıkarma yapmış oldu. Biz Kur’ana inanmayız. (Bu Kur’anı Tanrı indirdi müdafaasını o yapar) diye bir âyet uydurmuşlar.
Yok, biz İbni Sebe yahudisi şeklinde değiliz deniyorsa ve Kur’ana inanılıyorsa, Eshab-ı kiramın hepsinin Cennetlik olduğuna da inanmak gerekir. Onların rivayet ettikleri hadislerin de doğru olduğuna inanmak gerekir. Kur’anı bildirdikleri şeklinde hadisleri de onlar bildirdi. Bunlardan birini kötülemek, bir söylediğine inanır, öteki söylediğine inanmam demek, dini yıkmanın, İslamiyet’e inanmıyorum demenin kamufle edilmiş şeklidir. Hadis âlimlerini, yalancı, bilgisiz ve din düşmanı bilmek ne kadar yanlıştır. Buhari ve Müslim şeklinde âlimlere uymak gerekir. Bu sebeple Kur’an-ı kerimde (Bilmiyorsanız zikir ehline [âlimlere] problem) buyuruluyor. (Nahl 43)
Resule uymak
Sual: (Yalnız Kur’an var, Kur’andan başka kaynak yok) diyen sapık biri, (Kur’anda, “Resulümün bildirdiklerine uyun!” diye oldukça âyet vardır. Biz Resulün bildirdiklerini inkâr etmiyoruz. Sadece günümüze kadar, sıhhatli, uydurma olmayan bir hadis gelmediği için hadislere saygınlık etmiyoruz. Resulünün tüm sözleri değiştirilmiş olduğu, uyulacak söz kalmadığı için yalnız Kur’an diyoruz) diyor. Tanrı, hadislerin bu şekilde değişeceğini bilmiyor muydu da (Resulüme uyun!) buyurdu?
CEVAP
Hadis-i şeriflerin büyük kısmı sağlam kaynaklarla bizlere kadar gelmiştir. En küçük bir kuşku yoktur. Bilhassa Kütüb-i sitte’deki hadis-i şerifler sağlamdır. Farzımuhal, (Yalnız Kur’an) diyen sapığın söylediği şeklinde, tüm hadis-i şerifler uydurma olsa, bu şekilde çirkin bir iddia, Allahü teâlâyı cahillikle suçlamak olmaz mı? Hâşâ Tanrı, hadislerin değiştirileceğini bilmiyor muydu? (Bilmiyordu) denemez. (Biliyordu) denirse, niye uydurma, yanlış, bozuk, bâtıl şeylere uyun emrini verdi?
Demek ki bu şekilde şeylerin olamayacağını, Resulünün kutsal sözlerinin sağlam senetlerle geleceğini, değişmeyeceğini bilmiş olduğu için, (Resulüme uyun!) buyurdu. Bu sebeple hadis-i şeriflere uyulmadan Resulullah’a uyulmuş olmaz.