CEVAP
Mülkün, kâinatın sahibi, mülk ve saltanatı sürekli olan anlamına gelir. Bir âyet-i kerime meali:
(Tanrı’tan başka ilah yoktur. O Melik’tir, mülkü asla yok olmaz.) [Haşr 23]
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
İnsanların kullandığı, övündükleri mallar, mülkler, gerçekte onların değil, hepsi Allahü teâlânındır. Bizim bunlara el uzatmamız, karışmamız, gerçekte zulümdür. Allahü teâlâ, bu dünyanın düzeni için ve bazı faydalara yol açması için, bu tarz şeyleri bizlere mülk kılmışsa da, gerçekte hepsi Onundur. O halde, bizim bu tarz şeyleri, aslolan sahibinin mubah etmiş olduğu, izin verdiği kadar kullanmamız yerinde olur. (1/266)
Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki:
Her şeyin gerçek mâliki doğrusu sahibi Odur; fakat görünüşte kendi kullarından her kimi bir şeye malik eylediyse, o, bunlardan hesaba çekilecektir. (2/53)
Seyyid Abdülhakîm-i Arvâsî hazretleri de buyuruyor ki:
Çoğumuz, eşi, ortağı bulunmayan bir başat ve başlı başına bir mâlik olan Hak teâlânın emri altında, ayrı ayrı ve ortak vazifeler alan, birer memuruz. Onun koyduğu ahkâm ve nizamla, Onun belirleme etmiş olduğu mevkilerimiz ve yaratıp emanet olarak verdiği yetki nispetinde vazife yaparız. Âmir sadece O, başat yalnız O, mâlik gene bir tek Odur. Ondan başka âmir, Ona benzer başat, Ona ortak mâlik yoktur. (Bir üniversiteliye yanıt)