CEVAP
Bir kimse, belirgin olan lakabı ile çağrılır. Bir toplumda hepimiz edepli olsa, falanca da edeplidir denmez. Hepimiz namaz kılsa, namaz kılan kimseyi, “musalli” diye çağırmaya lüzum yoktur. Bir ülkede hepimiz gazi olsa, birini “gazi” diye çağırmak anlamsız olur. Bunun benzer biçimde, Eshab-ı kiramın tamamı hacı olduğundan herbirine ayrı ayrı hacı demek hoş olmaz. Hepimiz belirgin vasfı ile çağrılır.
Her devirde hacılara “hacı” denmiştir. Fakat ilk zamanlar hacı fazlaca olduğundan hacı adı ile çağırmak meşhur olmamıştır. Bunun için hacıya hacı demek bid’at değildir.
Hacılarla ilgili hadis-i şeriflerden birkaçı şöyleki:
(Hacı, ehlinden ayrılıp da 3 gün yol gidince, doğduğu günkü benzer biçimde günahsız olur.) [Ebu Davud]
(Bir hacı ile karşılaşınca, ona merhaba ver, onunla müsafeha et, eve girmeden ilkin, senin için yakarış, istigfar etmesini iste; şundan dolayı hacı, mağfiret olmuş kimsedir.) [Taberani]
(Hacı, Tanrı yolundadır. Hac yolunda sarf etmiş olduğu mal için bire 700 sevap alır.) [Taberani]
(Kim, bir hacıyı techiz etse, aile efradına haiz çıksa, onunla aynı sevaba kavuşur. Ötekinin sevabından da hiçbir eksilme olmaz.) [Beyheki]
(Hacı, yakınlarından 400 kişiye şefaat eder.) [Ramuz]
Hacıya hacı demekte sakınca olmadığı benzer biçimde, hacı olmayan birine de ikram için “hacı amca”, “hacı dayı” “hacı teyze” demekte de sakınca yoktur.